[Flaptekst]: Meesterlijk en ontroerend: intiem portret van de onzichtbaren in de stad. Tussen kerst en nieuwjaar wordt in een vervallen woning het lichaam van een man gevonden. Zijn dood was niet opgemerkt en zijn lichaam wordt niet geclaimd. De dode man blijkt Robert te heten, zijn vriendin heeft hem lang geleden verlaten, met hun dochter, en in ruil voor drank en gezelschap stelde hij zijn huis open voor verslaafden en zwervers uit de buurt. Deze personages zijn onze gidsen in de wereld van de roman, en hun perspectief wordt het onze. Zelfs de hondenis een indringende roman die een menselijk gezicht geeft aan de onzichtbaren van de samenleving, en die schittert door de prachtige en troostrijke woorden van Jon McGregor. 'Een bezwerende roman. Stilistisch meesterschap en een diep mededogen voor alle personages maken dit boek onweerstaanbaar. Jon McGregor is een geweldige schrijver.' Peter Terrin 'Requiem van een intense, inktzwarte pracht.'Het Parool 'Grimmig maar groots hoe McGregor de verschoppelingen der aarde zichtbaar maakt.****'Knack Focus 'We raken verslaafd door onze eigen nieuwsgierigheid, gevangen door de constante, vloeiende beweging van de taal, en worden aangemoedigd door een gegeven dat door het boek glanst als een gouden draad: kameraadschap.' The Spectator 'Een zeldzame combinatie van diepe empathie en prachtige taal.' Mark Haddon 'Overrompelend en diep menselijk. Een moedige, meesterlijke roman.' Irish Times 'Niet iedere schrijver heeft de gave, zoals Jon McGregor, zijn lezers te herinneren aan die hemel in een wilde bloem, die oneindigheid in een zandkorrel.' The Times [ReviewQuote]: Requiem van een intense, inktzwarte pracht.Niet iedere schrijver heeft de gave, zoals Jon McGregor, zijn lezers te herinneren aan die hemel in een wilde bloem, die oneindigheid in een zandkorrel.Een machtige roman die geniaal in elkaar steekt.
nl
en
