[Flaptekst]: Niet iedereen die de stem verheft, krijgt evenveel gehoor. Vooral vrouwen die zich uitspreken over een controversieel onderwerp waar ze belang aan hechten, worden vaak niet geloofd. Integendeel: ze worden geridiculiseerd, gepsychologiseerd, gecanceld of zelfs vermoord. Dat laatste overkwam de Griekse filosofe Hypatia. De Britse filosofe Miranda Fricker bedacht de theorie van kennisonrecht om dergelijke situaties te verklaren. In dit boek legt Sigrid Wallaert uit wat Fricker daar precies mee bedoelt. Het is daarmee de eerste inleiding op het concept kennisonrecht in het Nederlandse taalgebied. Wallaert situeert de filosofische theorie tegen de achtergrond van de bredere sociale tendensen van nu. Ze focust op woede, en dan specifiek op vrouwelijke woede. Vrouwen zijn kwaad en hebben daar goede redenen voor. Maar die redenen worden lang niet altijd gehoord. Wallaert gaat dieper in op de twee types van kennisonrecht: getuigenisonrecht en interpretatieonrecht. Ze laat zien hoe deze twee vormen van onrecht ervoor zorgen dat kwade vrouwen niet serieus genomen worden. In haar essay schetst Wallaert het boeiende landschap van de feministische filosofie van onze tijd. Ze toont aan hoe denkers van nu een nieuwe filosofie van de kennis ontwerpen, om met de maatschappelijke uitdagingen van vandaag om te gaan. Ze gaat in op kruispuntdenken, gemarginaliseerde sprekers, niet-standaard manieren van communiceren en het ongelijke kennisspeelveld. Sigrid Wallaert is filosofe en werkt als FWO-onderzoeker aan de vakgroep Wijsbegeerte en Moraalwetenschap van de Universiteit Gent. Als schrijver en spreker brengt ze filosofische duiding aan in het publieke debat.
nl
en
