[Flaptekst]: De auteur van De Molen heeft nog steeds een hekel aan publiciteit. Geen foto's, geen interviews, nauwelijks mensen om zich heen. Vrijgezel gebleven en nog steeds tevreden wonend in een bescheiden Drents boerderijtje. Aan het begin van dit derde en laatste deel van De Molen is Lex Presser op het toppunt van zijn macht gekomen. Hij heeft Auberge De Wielewaal gekocht en met het chique hotel en drie restaurants op hoog niveau zijn hij en Brigitte het meest succesvolle paar van de vaderlandse horeca. Maar dan blijken zijn zoons niet meer aan vaders leiband te willen lopen en hun eigen weg te gaan, zeer tegen de zin van Lex, die probeert dat te verhinderen. Het lukt niet en de ene na de andere zoon keertzich tegen hem. Intussen loopt een desastreus onderzoek van de belastingdienst uit op een dreigend faillissement van Presser Horeca. Bovendien wordt Lex door de politie gezocht wegens belastingfraude en verduistering. Hij en Brigitte vluchten naar een hotelletje in Drenthe, maar de ene tegenslag volgt op de andere en als dan ook Brigitte afhaakt, is een dramatisch einde nabij. Het verhaal berust op werkelijkheid en is opgetekend uit gesprekken met een vriendin die de opkomst en neergang van de horecakeizer van dichtbij heeft meegemaakt. En de auteur? Die verschuilt zich in het Drentse boerderijtje. En schrijft. Kater Youp ziet het allemaal gelijkmoedig aan en zou heel wat meer kunnen vertellen, maar katten kunnen nu eenmaal niet praten... De pers over deel 1 (De opkomst): """"Eerste deel van een trilogie over het leven van Lex Presser, een eerzuchtige ondernemer in de horeca. Het boek leest goed weg. De stijl is naturel en de opbouw isprima."""" (A.Rampadarath, Biblion) De pers over deel 2 (De bloei): """"...goed geschreven en leest lekker weg. De opbouw van de hoofdstukken is vakkundig gedaan en het vertelperspectief wisselt op een natuurlijke manier.De personages zijn herkenbaar."""" (A.Rampadarath, Biblion)