[Flaptekst]: In het titelgedicht, maar ook op andere plaatsen in zijn nieuwe bundel, schrijft Wiel Kusters op elegische toon, maar zonder pathos, over zijn beide overleden broers, van wie hij er een niet gekend heeft. Daarbij komt hij, zo lijkt het, tot de conclusie dat de dichter in zijn schrijven en spreken zoiets als een broer van zichzelf moet zijn. In de woorden en klanken van zijn zowel vreemde als nauw verwante stem. Wiel Kusters (1947) debuteerde in 1978 met de gedichtenbundel Een oor aan de grond. Zijn meest recente publicaties zijn: Bewaarmachinist (2011) en In en onder het dorp. Mijnwerkersleven in Limburg (2012). In 2010 verscheen zijn biografie van de dichter Pierre Kemp, in 2014 Mijn versnipperd bestaan. Het leven van Kees Fens 1929-2008.
nl
en
